Ugodowym być

Przymiotnik „ugodowy” występuje we wszystkich językach świata, w lakonicznym skrócie: przez podróż z Polski, Anglii, Niemcy, Hiszpanię, F...

Przymiotnik „ugodowy” występuje we wszystkich językach świata, w lakonicznym skrócie: przez podróż z Polski, Anglii, Niemcy, Hiszpanię, Francję, Estonię, a także Japonię możemy odnaleźć słowo: ugodowy. Czy również zjawisko występuje na całym świecie?? Zapewne tak.

A teraz krótki przegląd czym jest, a czym nie jest osoba ugodowa. Na początek kilka pytań kwestionariuszowych:Co czyni nas takimi jak jesteśmy? Dlaczego niektóre osoby są, aż tak ugodowe, a niektóre wręcz przeciwnie, mając silne tendencje przywódcze, swoje zdanie i cele, do których dążą i nie odpuszczają, można by rzec: Ani o milimetr? Podstawowym wytłumaczeniem są nasze geny, są przekazywane z pokolenia na pokolenie, od tak, podstawowa myśl! Poza tym,będąc dziećmi przyglądamy się sytuacjom, dorosłym i wyciągamy swoje wnioski i kreujemy swoją osobowość, którą wykorzystujemy już podczas zabawy z rówieśnikami w przedszkolu, walcząc o najlepszą zabawkę, czy inną wartościową rzecz, którą w danym momencie pragniemy.

Patrząc na szalę wad i zalet ugodowości, można by powiedzieć, że jest ona pozytywnym zjawiskiem. Jednak nie do końca. Oczywiście osobę z wysokim poziomem ugodowości cechuje prostolinijność, skromność, możliwość poświęcania się i ustępowania. Co przyczynia się, że lubimy takie osoby, bo czujemy się przy nich bezpiecznie. Przecież taka osoba nas nie oszuka, ani nie zrani, prosta sprawa. No ale, żyjemy jednak w świecie, w którym jeszcze żyją takie jednostki, które w łatwy sposób potrafią wykorzystać sytuację do własnych celów. I właśnie takie osoby mogą zranić osobę ugodową, jak to się powszechnie mówi: wykorzystać i zostawić, gdy zacznie buntować się przed byciem potulnym barankiem.
 I w tym momencie dochodzimy do kluczowego pytania. Czy warto być ugodowym, czy może jednak nie?? Ponieważ osoby, które są ugodowe, tak jak to wynika z definicji ulegną, dostosują się, bo dla osób o takiej osobowości pewnie będzie im wygodniej dostosować się do grupy, niż wyrażać własne opinie i sprzeciwiać się. Za to osoby, które posługują się ugodowymi, szybko zaciera im się granica i pragnąc więcej, coraz więcej od osoby ugodowej. Ceniąc ją chyba jedynie za to, że jest „marionetką” w ich rękach. Jest to relacja wiązana, osoba ugodowa, potrzebuje jakiejś osoby, która zadecyduje za nią, albo po prostu powie co ma zrobić. Natomiast osoba o niskim poziomie ugodowości będzie dążyć do sytuacji, w której będzie mogła ustawić życie nie tylko sobie, ale również osobie ustępliwej. A to niestety jest już zbyt wiele.

Patrząc na płytkie relacje oraz podstawowe cechy osoby ugodowej i nie ugodowej, bez wątpienia można powiedzieć, że osoba ugodowa jest tą pozytywną postacią, bo wyróżnia ją: szczerość w kontaktach z innymi, wykazują bezinteresowność, bezkonfliktowość czy polubowność. W przeciwieństwie do osób nieugodowych, o których można powiedzieć, że są nieustępliwe, podejrzliwe co do zachowania innych, mają tendencję do traktowania otoczenia w sposób instrumentalny, służący jedynie pomocy w zaspokojeniu swoich własnych potrzeb, cechują się też pamiętliwością. Jednak, gdy dochodzi do relacji głębszych to nie jest już tak kolorowo, ponieważ osoba ugodowa traci już na swojej „pozytywności” i wychodzi na fajtłapę, która nie potrafi zmierzyć się z własnym losem i ciągle się poddaje mówiąc sobie w duchu „to jest ostatni raz”, jednak tak się nie dzieje, może wtedy gdy definitywnie kończy się znajomość.

Kończąc rozważania na temat ugodowości, bywają sytuacje, w których oczekuje się uległości, jednak bywają również takie w których ta uległość jest nie wskazana. Zatem, można przedstawić wady i zalety danego stwierdzenia, ale ostateczna decyzja w jaki sposób się postąpi i oczywiście charakter, który należy do Was. 

PoZdRaWiAm J


You Might Also Like

0 komentarze

Flickr Images